o zapasach

См. также в других словарях:

• chwyt — m IV, D. u, Ms. chwycie; lm M. y 1. «chwycenie (zwykle ręką lub narzędziem), ujęcie, złapanie» Mocny, silny, zwinny chwyt. Dozwolone chwyty w zapasach. Chwyt piłki. ∆ wojsk. Chwyty bronią «ruchy polegające na dokładnym i pewnym władaniu bronią… …   Słownik języka polskiego

• ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

• lekki — lekcy, lżejszy 1. «mało ważący, nieciężki» Lekka paczka, torba, walizka. Lekki jak pajęczyna, jak piórko, jak puch. Lżejszy od powietrza. ∆ Przemysł lekki «przemysł wytwarzający artykuły masowego użytku» ∆ bud. Beton lekki «beton o strukturze… …   Słownik języka polskiego

• mata — ż IV, CMs. macie; lm D. mat 1. «płat plecionki ze słomy, trzciny, trawy morskiej i innych tworzyw, używany do przykrywania podłóg, inspektów, do osłaniania ścian, ładunków towarowych itp.» Mata słomiana, palmowa. Mata inspektowa, ścienna,… …   Słownik języka polskiego

• mistrz — m II, DB. a; lm M. owie, DB. ów 1. «człowiek przewyższający innych umiejętnością czegoś, biegłością w czymś, niedościgniony w jakiejś dziedzinie» Mistrz magii. Mistrz słowa. Mistrz strategii, szermierki. Mistrz w gastronomii, w sztuce łowieckiej …   Słownik języka polskiego

• mocować — ndk IV, mocowaćcuję, mocowaćcujesz, mocowaćcuj, mocowaćował, mocowaćowany «przytwierdzać coś do czegoś; umocowywać, przymocowywać» Mocować kołki w ścianie. Mocować przedmiot w obrabiarce. Hak mocujący. Nakrętka, śruba mocująca. mocować się 1.… …   Słownik języka polskiego

• rulada — ż IV, CMs. ruladaadzie; lm D. ruladaad 1. muz. «szybki pasaż w muzyce wokalnej» 2. sport. «chwyt w zapasach i walce wolnoamerykańskiej» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• wyzwać — dk IX, wyzwaćzwę, wyzwaćzwiesz, wyzwaćzwij, wyzwaćzwał, wyzwaćzwany wyzywać ndk I, wyzwaćam, wyzwaćasz, wyzwaćają, wyzwaćaj, wyzwaćał, wyzwaćany 1. «wezwać do wzięcia udziału w walce, zapasach, grze itp.» Wyzwać kogoś na pojedynek a. wyzwać kogoś …   Słownik języka polskiego

• zmagać się — ndk I, zmagać sięam się, zmagać sięasz się, zmagać sięają się, zmagać sięaj się, zmagać sięał się «walczyć w zapasach; mocować się, bić się» Atleci zmagający się na arenie. przen. Zmagać się ze strachem, z chorobą …   Słownik języka polskiego

• zwyciężać — ndk I, zwyciężaćam, zwyciężaćasz, zwyciężaćają, zwyciężaćaj, zwyciężaćał, zwyciężaćany zwyciężyć dk VIb, zwyciężaćżę, zwyciężaćżysz, zwyciężaćcięż, zwyciężaćżył, zwyciężaćżony 1. «odnosić zwycięstwo; pokonywać kogoś, coś w walce, we… …   Słownik języka polskiego

• chwyt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. chwycie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uchwycenie, złapanie kogoś lub czegoś (ręką lub narzędziami) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocny chwyt. Zgrabnym chwytem porwać butelkę ze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień